پاپیلوما بر لبیا: تظاهرات و روش های درمان

پاپیلوم روی لب ها یک مشکل نسبتاً ظریف است که باعث نارضایتی از خود و کاهش کیفیت زندگی جنسی می شود. پنهان کردن آنها دشوار است ، آنها می توانند باعث ناراحتی در هنگام رابطه جنسی شوند ، بنابراین پاپیلوم ها باید برداشته شوند. علاوه بر این ، در برخی موارد ، رشد روی دستگاه تناسلی در زنان می تواند خطرناکی برای ابتلا به سرطان باشد.

دلایل تشکیل پاپیلوم ها

پاپیلوما در ناحیه لبیا یا زگیل تناسلی نتیجه عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی است. در مجموع ، بیش از 100 گونه از این ویروس وجود دارد که از نظر نوع نئوپلاسم ها و میزان خطر ایجاد انکولوژی متفاوت است.

این ویروس عمدتاً از طریق تماس جنسی در برابر کاهش ایمنی بدن وارد بدن می شود. در عین حال ، مردی که یک زن را آلوده کرده است ممکن است علائم قابل مشاهده ای از وجود ویروس نداشته باشد ، زیرا پاپیلوم در مردان همیشه روی پوست ظاهر نمی شود.

کاهش ایمنی در برابر بیماریهای عفونی منتقل شده اخیر ، کمبود ویتامین یا استرس مزمن رخ می دهد. پاپیلوما در ناحیه لبیا می تواند ناشی از کاهش ایمنی محلی ، در نتیجه انواع بیماری های التهابی و عفونی اندام های تناسلی ، از جمله برفک و واژینوز باکتریایی باشد. در عین حال ، برای عفونت ، کافی است از محصولات بهداشت شخصی دیگران استفاده کنید ، به طوری که پس از مدتی رشد بی حس روی لب ها ظاهر می شود.

بنابراین ، علیرغم این واقعیت که ویروس از فردی به فرد دیگر منتقل می شود ، دلایل ظاهر پاپیلوم در لبیا در زنان به شرح زیر است:

  • کاهش ایمنی پس از ARVI ، ذات الریه ، آنفولانزا یا لوزه؛
  • عفونت های واژن ؛
  • عدم رعایت بهداشت شخصی ؛
  • فشار؛
  • رژیم نامتعادل ؛
  • وجود کانون مزمن عفونت در بدن ؛
  • رابطه جنسی بی پروا

همه این عوامل منجر به کاهش ایمنی ، عمومی و موضعی می شود. در نتیجه ، بدن مستعد تأثیرات منفی مختلف می شود و نمی تواند در برابر ویروس پاپیلومای انسانی مقاومت کند.

اغلب ، ویروس خود را نشان نمی دهد ، با ایمنی انسان مهار می شود. این تنها در صورتی صادق است که فرد کاملاً سالم باشد. سپس ویروس می تواند برای مدت طولانی در بدن بدون علامت باشد. تشکیل پاپیلوم ها در پس زمینه کاهش ایمنی رخ می دهد. اگر در سالهای آینده این اتفاق نیفتد ، بدن می تواند به تنهایی با ویروس مقابله کند ، با این حال ، خود شفا معمولاً حداقل 18 ماه طول می کشد.

ویروس پاپیلومای انسانی باعث ایجاد پاپیلوم در لبیا می شود

ظاهر پاپیلوم روی اندام تناسلی چگونه است؟

چگونگی بروز عفونت در لب های زن به عوامل مختلفی بستگی دارد:

  • نوع ویروس ؛
  • غلظت ویروس در بدن ؛
  • بومی سازی رشدها

تشکیل پاپیلومها در ناحیه کوچک لب به دلیل تأثیر گونه های انکوژنیک یا شرطی انکوژنیک ویروس (16 ، 18 ، 31 ، 32 ، 45 و انواع دیگر) ایجاد می شود. به راحتی می توان فهمید که چنین پاپیلوم هایی در لبیا چگونه است ، با دانستن اینکه کندیلوما چیست. این پاپیلاهای کوچک با لبه های ناهموار هستند که از سطح غشای مخاطی بالا می روند. آنها معمولاً از نظر رنگ متفاوت نیستند یا کمی روشن تر از غشاهای مخاطی هستند. تظاهرات ویروس پاپیلوم در لبیا ، که باعث ایجاد زگیل تناسلی می شود ، می تواند به پرینه ، فرج و واژن یک زن گسترش یابد.

کاندیلوما همیشه فقط روی غشاهای مخاطی ایجاد می شود. پاپیلومها در لبیای داخلی در زنان ظاهر نمی شوند ، آنها فقط در مناطقی با اپیدرم نازک ایجاد می شوند.

پاپیلوم ها توپ های کوچکی هستند که روی ساق پا قرار می گیرند و بالای پوست قرار می گیرند. آنها دارای حاشیه های صاف شکل صحیح هستند ، ممکن است کمی روشن تر یا تیره تر از بقیه پوست باشند. وقتی فشرده می شود ، پاپیلوم ها روی لبیا آسیب نمی بینند ، زیر انگشتان ساختار یکنواخت رشد را احساس می کند. این نوع نئوپلاسم در چین های کشاله ران و در لبهای بزرگ ظاهر می شود.

تقریباً هر یک از روشهای شناخته شده برای برداشتن پاپیلوم بر روی لب استفاده می شود ، زیرا خطرات سوختگی یا آسیب عمیق به اپیدرم حداقل است. درمان پاپیلوم ها در ناحیه کوچک لب به صورت جامع انجام می شود ، زیرا چنین رشدهایی به طور بالقوه خطرناک هستند.

زگیل می تواند در مناطق زیر ایجاد شود:

  • لبهای کوچک ؛
  • ولو ؛
  • واژن ؛
  • دهانه رحم؛
  • باز شدن مقعد ؛
  • فاق ؛
  • پیشابراه

عکس پاپیلوم روی لابیا با تصاویر رویش در سایر قسمت های بدن تفاوتی ندارد ، در حالی که تشخیص پاپیلوم یا کندیلوم در واژن و واژن به خودی خود دشوار است.

تشکیل پاپیلوم روی لبیا در دوران بارداری با کاهش ایمنی همراه است. در این مورد ، درمان به موقع پیامدهای HPV نقش مهمی دارد ، در غیر این صورت خطر عفونت کودک هنگام عبور از کانال تولد وجود دارد.

پاپیلوم روی لب

چرا پاپیلوم ها خطرناک هستند؟

تماس جنسی و ویروس پاپیلومای انسانی در لبیای زنان در ارتباط مستقیم هستند. در مرحله اول ، در تماس با مخاط آسیب دیده ، خطر انتقال ویروس به شریک جنسی وجود دارد. ثانیاً ، با اصطکاک در حین مقاربت ، پاپیلوما و کندیلوما می توانند آسیب ببینند که با درد همراه است. خطر عفونت با پاپیلوما وجود دارد ، در حالی که ملتهب شده و می تواند شروع به تبدیل شدن به سرطان کند.

مواردی وجود دارد که به دلیل جراحات مکرر ، یک زن دارای پاپیلوم عظیمی در لبیای بزرگ است. هیچ زنی در برابر چنین خطری بیمه نمی شود. رویش های بزرگ بسیار خطرناک هستند و باید ابتدا حذف شوند.

پاپیلوم در غشای مخاطی لبهای کوچک و در مهبل می تواند منجر به ایجاد سرطان دهانه رحم شود. این به دلیل فعالیت ویروس پاپیلوم است که با تقسیم بیش از حد سلولهای اپیتلیال بر روی لبهای کوچک و سایر قسمتهای غشای مخاطی آشکار می شود. در این حالت ، آسیب به سلول های دهانه رحم در چند مرحله ایجاد می شود. ابتدا فرسایش ناشی از HPV در لبیا ایجاد می شود ، سپس به دیسپلازی تبدیل می شود که یک وضعیت پیش سرطانی است. عدم درمان به موقع دیسپلازی منجر به ایجاد سرطان دهانه رحم می شود.

باید درک کرد که هرگونه پاپیلوم روی غشای مخاطی لب ها یک خطر بالقوه است. خود پاپیلوم می تواند به سرطان تبدیل شود و نه تنها باعث تحریک انکولوژی گردن رحم شود. علائم پاپیلومای بدخیم افزایش اندازه رشد ، درد و خارش ، ترشح با بوی نامطبوع از بدن رشد و سیاه شدن پوست ناحیه آسیب دیده است. در صورت مشاهده چنین علائمی ، باید در اسرع وقت با پزشک مشورت کنید - یک انکولوژیست ، متخصص زنان یا متخصص پوست.

درمان و برداشتن پاپیلوم ها

نحوه درمان پاپیلوم در ناحیه لبیا بستگی به تعداد و اندازه آنها دارد. توصیه می شود که خود درمانی نکنید ، بلکه با یک پزشک مشورت کنید که به طور دقیق به شما می گوید که برای از بین بردن و جلوگیری از ظهور مجدد پاپیلوم در لبیا چه باید بکنید.

برای خلاص شدن از شر پاپیلوما در لبیا باید یکنواخت باشد. ابتدا ، فعالیت ویروس سرکوب می شود ، سپس خود رشد حذف می شود و در صورت لزوم ، درمان تحریک کننده سیستم ایمنی انجام می شود. برای تعیین دقیق توالی درمان ، باید تجزیه و تحلیل PCR انجام شود ، که میزان فعالیت و غلظت ویروس را نشان می دهد ، و همچنین به شما امکان می دهد فشار آن را تعیین کنید.

اگر مشخص شود که زنی دارای ویروس خطرناک خطرناک است ، 16 یا 18 سال ، درمان پیچیده ای لازم است. در این مورد ، هر پاپیلوم برداشته شده برای تجزیه و تحلیل بافت شناسی ارسال می شود و معاینه کامل دهانه رحم برای تغییرات در اپیتلیوم انجام می شود.

نحوه برداشتن پاپیلوم ها از لبیا بستگی به محل دقیق آن دارد. نئوپلاسم های پوست به هر طریقی که ممکن است وجود داشته باشد - از جراحی تا محلی - برداشته می شود. این به این دلیل است که پوست لب های بزرگ به اندازه کافی ضخیم است ، بنابراین به ندرت عوارضی پس از برداشتن ایجاد می شود. منصفانه است که بگوییم سازندهای لب بزرگ در بیشتر موارد خطری برای سلامتی ندارند و باعث سرطان نمی شوند.

برداشتن زگیل های تناسلی بر روی غشاهای مخاطی یا با کمک قرار گرفتن در معرض لیزر یا روش امواج رادیویی انجام می شود. این دو روش ملایم ترین در نظر گرفته می شوند ، در حالی که عروق تغذیه کننده رشد را مسدود نمی کنند ، بنابراین خطر خونریزی حداقل است. هنگام برداشتن نئوپلاسم ها از دهانه رحم یا واژن ، تجزیه و تحلیل بافت شناسی لازم است تا از شروع روند آسیب شناسی جلوگیری شود.

معاینه پاپیلوم بر روی لبیا زیر میکروسکوپ

شما باید در مورد نحوه برداشتن پاپیلوم روی لابیا با پزشک خود مشورت کنید. اگر تجزیه و تحلیل غلظت بالایی از ویروس را در بدن نشان داد ، خطر تشکیل مجدد زگیل تناسلی وجود دارد ، بنابراین ، درمان پیچیده شامل سه مرحله انجام می شود.

  1. پس از تعیین نوع ویروس ، درمان ضد ویروسی و تنظیم کننده سیستم ایمنی برای زن تجویز می شود. این امر برای سرکوب ویروس و به حداقل رساندن خطر تشکیل مجدد پاپیلوم ضروری است.
  2. پس از درمان دارویی ، که به طور متوسط چند هفته طول می کشد ، پاپیلوم ها با استفاده از روشی که انتخاب شده و با پزشک توافق شده است برداشته می شوند. روش لیزر یا روش امواج رادیویی توصیه می شود.
  3. مدتی پس از برداشتن رویش ها ، تجزیه و تحلیل باید تکرار شود. اگر غلظت ویروس هنوز بالا باشد ، دوره دوم درمان دارویی تجویز می شود.

داروهای مورد استفاده برای درمان پاپیلوما به شکل قرص و پماد موجود است. پمادهای ضد ویروسی با خاصیت تنظیم کننده سیستم ایمنی برای درمان پاپیلوم روی پوست توصیه می شود. اگر رشد روی غشای مخاطی ظاهر شود ، مصرف قرص نشان داده می شود.

به عنوان یک قاعده ، پس از برداشتن پاپیلوم ها و درمان دارویی ، بدن پس از چند ماه یا سال به خودی خود بهبود می یابد. برای جلوگیری از تشکیل مجدد پاپیلوم ها ، یک زن باید از قوانین بهداشت پیروی کند ، مصونیت خود را حفظ کرده و از رابطه جنسی محافظت نشده اجتناب کند.